UYARI! Bu blogda bulunan bütün film postları ultra-spoiler içerir.İlgili filmi izlemeden gelme veya yazımı önce okuyup ve sonra da bana çemkirme.

8 Nisan 2018 Pazar

Ağustosta Rapsodi


→Özet: Nagazaki seni ağlatmadı mı? Bomba hakkında konuşan duyarlı bebeler de mi ağlatmadı? Peki bebelerin dakika başı kötü yemek yapıyor diye azarladıkları zavallı büyük anneleri? BU DA MI GOL DEĞİL?
Brooklyn tişörtüyle gezerken bir yandan da ''Amerikanlar çok kötüler,dedem onların kurbanı olmuş'' diyen genç seni duygulandırmadı mı hiç?
Peki oraya anıtın önüne gelen görme engelli bir adam koydum,o da mı ağlatamadı?
Japon ellerinde uzak akrabasından duygusal bir şekilde özür dileyen ultra zengin adam da mı ağlatamadı?
Adamcağız japonyalar da iyi niyetiyle gezerken uzaklarda babasının ölmesi de mi seni duygulandırmadı?
Abisini adam öldükten sonra onu hatırlayıp deliren zavallı yaşlı kadın da mı ağlatmadı?
Ağlasana lan üzülsene lan ağla amk boşuna mı film çekiyoruz burada?
Adamlar çoluk çocuk demeden yağmurun altında koşamayıp yerlerde çamura yuvarlanıyorlar sen duygulanasın diye.Çok üzücü bence. Ağla dedim lan.
Tüh ağlamadı bi türlü.Taş kalplisin amk o zaman.

Sevdiklerini kaybetmenin acısını hisseden adama pek de saygı duymuyor bu film. Adamı izleyiciye acındırmaktan başka bir şey yapmadı.Yapıcı değil. Buram buram ''ağla otur amk'' mesajı beni baydı. Sevmedim.

Bari zengin duyarlı akraba japonyadaki yakınlarının fakirliğine yardım etseydi Kuru kuru özür dileyip siktirip gitti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

O beybi beybi.

NOT MY SHIVA BABY